- моҳир
- [ماهر]а. бомаҳорат, устод: дар касбу кори худ моҳир; тирандози моҳир; устоди тирандозӣ; мерган, ҳукмандоз; маҳфили дастони моҳир маҳфили ҳунаромӯзони касбҳои маҳоратталаб (дар мактабҳо); моҳир шудан (гаштан) маҳорат пайдо кардан (дар коре)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
